ΚΟΥΡΜΠΑΝΙ 17-1-2010                  δείτε το στο YOU TUBE

ΚΟΥΡΜΠΑΝΙ 19-1-2008

ΚΟΥΡΜΠΑΝΙ = θυσία αμνού, προσφορά στον κόσμο και κοινό τραπέζι. Η θυσία δένει τις ρίζες μας στους αρχαίους Έλληνες προγόνους , αναφέρεται και στη Παλαιά Διαθήκη, ενώ το κοινό τραπέζι είναι το τραπέζι του Μυστικού Δείπνου γύρω από Το Χριστό. Αυτές ήταν οι απόψεις όσων ρωτήσαμε.

Όλα αυτά είναι αδύνατο να αφήσουν ασυγκίνητους  τους ενορίτες και να χαθεί ένα έθιμο που δεν ξέρουμε ακριβώς πόσο παλιό είναι. "Έτσι το βρήκαμε από τους παππούδες μας" .

Οι μαθητές μας μετά από μικρή έρευνα που έκαναν ,κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το έθιμο εδραιώθηκε επί τουρκοκρατίας όταν οι Τούρκοι επέτρεψαν στους Έλληνες θρησκευτική εκδήλωση ανάλογη με τη δική τους "το Μπαΐράμι". Οι Έλληνες μην έχοντας άλλη ευκαιρία για συγκέντρωση ,δέχτηκαν ευχαρίστως το έθιμο στη γιορτή του Αγίου Αθανασίου , επεκτείνοντάς το μάλιστα και στη γιορτή της Αναλήψεως στην παλιά Εκκλησία που βρίσκονταν μέσα στα κοιμητήρια.

Αίμα πλέον δε χύνεται και το έθιμο δεν έχει τα χαρακτηριστικά των αρχαίων με το στόλισμα και την περιφορά των ζώων. Τα ζώα δωρίζονται και σφάζονται στα σφαγεία. Κατόπιν έρχονται στην αυλή της εκκλησίας όπου τοποθετούνται αμέσως σε καζάνια και μαγειρεύονται από τις γυναίκες του χωριού . Σε διπλανά τραπέζια οι άντρες τσιμπολογούν μεζεδάκια φροντίζοντας να μη λείψουν τα ξύλα ή τα υλικά του φαγητού. Όταν φανεί κανένας επισκέπτης θα του βρουν αμέσως ποτήρι και πιρούνι, μην μείνει μακριά απ' το τραπέζι.

Όταν τελειώσει τη Λειτουργία ο παπάς κατεβαίνει κι αυτός μαζί με τον κόσμο περιμένοντας να σημάνει 12:00, οπότε και θα χτυπήσει την καμπάνα για να μαζευτεί ο κόσμος και να αρχίσει η δημοπρασία. Δημοπρατούνται κάθε είδους προσφορές των πιστών που συγκεντρώνονται μπροστά στο Ιερό Βήμα και διαβάζονται κατά τη Λειτουργία του Αγίου Αθανασίου. Ένα παιδικό ρούχο, μια κουβέρτα , ένας χειροποίητος τορβάς, πετσέτες , πλεχτά ..........

Μετά το τέλος της δημοπρασίας ο Ιερέας διαβάζει και ευλογεί το έτοιμο πλέον φαγητό και αρχίζει η διανομή στον κόσμο. Οι ξένοι θα σερβιριστούν στην αίθουσα δεξιώσεων του Ναού και κανείς δε θα φύγει νηστικός.

Ακόμη μια φορά λοιπόν οι κάτοικοι της υπαίθρου βρίσκονται κοντά στην εκκλησία του Χριστού ,δείχνοντας με το παράδειγμά τους πως θα είναι πάντα κοντά Του και δεν θα αφήσουν κανέναν να αλλοιώσει τις συνήθειες τόσων ελληνικών χρόνων, δίνοντας ταυτόχρονα λίγο χρώμα στην ξεθωριασμένη εποχή μας.

ΖΗΚΑΚΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ

Δ/ΛΟΣ