Ιστορία του Χωριού
Ακολουθούν στοιχεία από την έρευνα του κ.Παπαλαζάρου Ιωάννη ,συνταξιούχου δασκάλου ,συγγραφέα και ερευνητή της τοπικής ιστορίας.
ΘΕΟΔΩΡΑΚΙ
Δημοτική Κοινότητα Δήμου Αλμωπίας
Παλαιό όνομα οικισμού: Τόδορτσι Υψόμετρο οικισμού: 425 μ.
- Ο οικισμός από την απελευθέρωση της Μακεδονίας (1912-1913) έως το 1918
υπαγόταν στο Δήμο Σουμπόσκου (Αριδαίας).
- Με Βασ. Διάταγμα της 28ης Ιουνίου 1918 (ΦΕΚ: 152/9-7-1918) προσαρτήθηκε
στην Κοινότητα Στραΐτσης (Ιδας) μαζί με τον οικισμό Γενή-Κιοϊ (Νόβο Σέλο)
(Λιθαριά).
- Με Βασιλικό Διάταγμα της 10ης Απριλίου 1919 (ΦΕΚ: 80/14-4-1919)
αναγνωρίσθηκε ως Κοινότητα Τοδορτσίου, όπου προσαρτήθηκε και ο οικισμός
Γενή-Κιοϊ (Λιθαριάς).
- Με το Β.Δ. 6-6-1925 (ΦΕΚ 148/13-6-1925) και το Β.Δ. 12-3-1928 (ΦΕΚ
81/14-5-1928, μετονομάσθηκαν, αντίστοιχα, ο οικισμός Τόδορτσι σε
Θεοδωράκη και ο οικισμός Γενή-Κιοϊ σε Λιθάρια.
- Οι οικισμός Λιθαριάς από το 1975 προσαρτήθηκε στην Κοινότητα Κρανέας.
- Η Κοινότητα Θεοδωρακείου από το 1997 προσαρτήθηκε στον Δήμο
Εξαπλατάνου (Νόμος Τ.Α. «Καποδίστριας»).
-Από το 2011 (Νόμος Τ.Α. «Καλλικράτης) υπάγεται στον Δήμο Αλμωπίας.
ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ
Έτος απογραφής Φορέας απογραφής____ πληθυσμός
1900 ΚάντσοφΒασίλ 336 (Χρ. Β.)
1905 Μπράνκοφ Ντίμιταρ 288 (Χρ. Β. Εξ.)
1910 Χαλκιόπουλος Αθαν. 190 (Ελληνες)
1913 Δ/κός Επίτροπος Καρατζόβας 440 (420 Έλλ.+20 Βούλγ.)
1913 Δ/νση Στατιστικής 436
1920 « 354+2 (Γενή-Κιοϊ)
1928 « (θεοδωράκι) 484+114 (Λιθάρια)
1940 « « 651+156 «
1951 « « 683+153 «
1961 « « 792+224 «
1971 « « 817+115 «
1981 « « 805
1991 « « 745
2001 « « 772
2011 « « 583
,*
Εγκατάσταση προσφύγων
Κατά την ανταλλαγή πληθυσμών (1924) εγκαταστάθηκαν στο Θεοδωράκι: 6 οικογένειες (27 άτομα). Στη Λιθάρια: 19 οικογένειες (72 άτομα).
ΠόποβοΣέλο - Παπάς-Κιοϊ
Μικρός οικισμός, νοτιοανατολικά της θέσης του χωριού Θεοδωράκι, στους πρόποδες του Πάικου, μεταξύ των χωριών Θεοδωράκι, Λάκκα, Λιθάρια.
Ο Κάντσωβ (1900) το αναφέρει με 55 Χριστιανούς Βουλγάρους. Ο Μπράνκωβ (1905) με 32 Πατριαρχικούς Χριστιανούς Βουλγάρους. Ο Χαλκιόπουλος (1910) δεν διαπιστώνει ύπαρξη Χριστιανών και έχει καταγράψει 45 κατοίκους Μουσουλμάνους. Στην Απαρίθμηση του 1913 το χωριό αναφέρεται ως έρημο, ακατοίκητο.
Ο οικισμός καταστράφηκε από του Τούρκους το 1907 και εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους του, οι περισσότεροι εκ των οποίων εγκαταστάθηκαν στο γειτονικό Θεοδωράκι και λίγες οικογένειες κατέφυγαν στο σημερινό χωριό Αμπελιές Γιαννιτσών.
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΣΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
Ιερέας παπα-Μανώλης (Μποζίνος) Γερακάρης: Γεννήθηκε στο Θεοδωράκι το 1845 (Άγγ. Ανεστόπουλος: 1859). Με στενούς συνεργάτες τους υιούς του Πέτρο και Τραϊανό, περιέτρεχε τα χωριά της Καρατζόβας για να ιερουργεί και να ενθαρρύνει τους Πατριαρχικούς της περιοχής, χωρίς να υπολογίζει τις απειλές ή τις υποσχέσεις του βουλγαρικού κομιτάτου περί προαγωγής του σε Αρχιερατικό Επίτροπο. Τον δηλητηρίασαν άνθρωποι του κομιτάτου στην Έδεσσα το 1911 (Άγγ. Ανεστόπουλος: 1906).
Οπλαρχηγός Θάνος Σόρτσης:Γεννήθηκε στο Θεοδωράκι το έτος 1873. Συνεργάσθηκε με πολλούς από τους αρχηγούς του Αγώνα στην περιοχή της Καρατζόβας (Κατσίγαρη, Καραπάνο, Αργύριο Κιτάνο, Παπα-Νίκανδρο), αλλά και με συγχωριανούς του (Σόρτση Αναστάσιο, Καπαρίνη Δημήτριο) και έλαβε μέρος σε πολλές συμπλοκές με τους κομιταζήδες της περιοχής. Πέθανε το 1953 στο χωριό του.
ΠΟΛΕΜΟΣ 1940-1941
Έπεσε ηρωικά μαχόμενος ο καταγόμενος από την Κοινότητα Θεοδωρακίου (Λιθάρια) Ομουρλής Απόστολος, γεννημένος το 1912, στρατιώτης του 90ου Σ. Π. Έπεσε στο ύψωμα Τσούκα Φεσίτ στις 16 Φεβρουαρίου 1941.